Fethi Naci’nin “tam bir anlatı ustası” diye nitelediği Cemil Kavukçu, Yalnız Uyuyanlar İçin’de bir araya getirdiği öykülerinde, yeni insan tipleriyle tanıştırır okuru. Bakışlarını dış dünyadan çok kendi içlerine çevirmiş insanlarla. Onların düşsel aşkları, hoşnut olmadıkları yaşam biçimlerinden kaçıp gitmekle gidememek arasındaki kararsızlıkları, kırılgan mutsuz dünyaları, hiçbir sorunlarını çözemeyen küçük kaçamakları anlatılır bu öykülerde. Cemil Kavukçu, günlük ve sıradan bir yaşamı öyküye dönüştürürken, karamsar olmayan bir bakışla karamsarlığın öykülerini yazan bir usta. Yalnız Uyuyanlar İçin, öykücülüğümüzün kalıcı kitaplarından biri.Bazı günler numarasız sokaklara götüreceksin beni. Dar ve karanlık sokaklarda birbirine yaslanmış evlerin arasından geçeceğiz ve sen, yalınayak, donsuz bir çocuğa bakarak sevgiyle gülümseyeceksin. Oysa günler sonra terasta, bu kez biraz kaygılı, gözlerime bakarak, çocuklardan korktuğunu söyleyeceksin. İçini okurcasına sana yönelmiş bilge bakışlarda y