Birbirimize ulaşmanın giderek zorlaştığı günümüz dünyasında Tamaro’dan bir umut ışığı...
Sözsüzlük ve suskunluk… İletişimsizliğin hayata egemen olduğu çağımızda bir yanda ölüm öte yanda yaşamın pırıltısı… Sözün giderek anlamını yitirdiği günümüzde bir umut ışığı… Yanlış sözleri sessizliğin erdemiyle örten, yaraları elbirliğiyle saran… Birbirimizi dinlemeye, anlamaya yapılan kışkırtıcı bir çağrı… Her Sözcük Bir Tohumdur bu…
Hayata tutunamayan bir genç kız… Ona mektuplarıyla omuz veren bir kadın… Sevginin ateşi ve ruhun rüzgârı olmadan hiçbir yere varılamayacağını, yaşamın sıradanlığı içinde tutsak kalacağımızı anlatan mektuplarda satır aralarına gizli ışıltılar… Daha Çok Ateş Daha Çok Rüzgâr bu.
“Bilinmeyen korku, gizem şaşkınlık yaratır” başlıklı bir konuşma… Ardından “Adalet ve bağışlanma” ve sonunda yazarın kendini, sanatsal gelişimini, iç dünyasını, kitaplarına yönelik yorumlarını tüm içtenliğiyle dile getirdiği bir söyleşi… Aşılan yollar, varılan yerler… Eve Doğru bu.
Susanna
Bedeninde Gör
